Eigen tempo

Alles heeft zijn eigen tempo. Te snel gaan brengt botsing met zich mee, te traag gaan wekt (innerlijke en uiterlijke) wrevel op.

Rajas en tamas

Sattva, rajas en tamas zijn de drie guna's van Prakriti (1).

Rajas (passie) brengt met zich mee dat het normale tempo - vaak vrij ver - overschreden wordt. Het doet me denken aan een uitspraak in een intervieuw omtrent de rally van Ieper: (2)

(tekst niet letterlijk)
Aan razend tempo wordt rondjes gereden. Aan het einde heeft men een streep getrokken omdat ze zouden weten waar ze moet stoppen.

Er worden - zeker in deze woelige tijd - nogal wat rondjes gedraaid, en dit inderdaad aan heel hoog tempo. Uiteraard is het zo als je 135 rondjes gedraaid hebt, dat je dan aan op het punt staat waar je vertrokken bent; vooruitgang nul, achteruitgang: je bent uit je eigen centrum geslingerd of eenvoudiger uitgedrukt: je zit niet goed (meer) in je vel.

Tamas (onwetendheid, niet op gang komen).
(nog te schrijven)

Ook wijsheid heeft zijn eigen tempo

Een fout die vaak gemaakt wordt, dit over de verschillende religies en godsdiensten heen, is dat het einddoel - wat dat dan ook moge zijn - vooropgesteld wordt, en daar heeft de persoon in kwestie (leerling, gelovige, ...) zich dan (soms dogmatisch *) aan te houden.
Een voorbeeld:
* Vlees eten of vegetarisch? Wie zich verdiept zal op een bepaald ogenblik geconfronteerd worden met het gegeven dat vlees eten niet goed voor hem/haar is. Dat zie je op dat ogenblik dan wel.
In de Bhagavad Gita * (BG III: 29) staat:

... Maar toch moet de wijze die de waarheid kent, het verstand hebben van hem die haar niet kent, niet in de war brengen.